Dokuz ay taşıdın yorulmaksızın
Çalıştın, didindin hiç durmaksızın
Günleri sayardın usanmaksızın
Damarımdaki kan sendendir annem
Yüreğimde sevgi sendendir annem
Umutlar getirdin kara geceden
Dokudun tenimi iyce inceden
Konuşma öğrettin harften heceden
Eğitip yaşamı sevdirdin annem
Ayakta durmazdım olmazsan annem
Çöllerde susuzdum suladın beni
Ruhum karıştıkça anladın beni
Hasta düştüğümde ağladın beni
İyiyi, kötüyü bellettin annem
İnişi, yokuşu öğrettin annem
Sabahları güneş gibi sıcaksın
Geceleri korku bilmez kucaksın
Karakışta hiç sönmeyen ocaksın
Besleyip büyüttün bugüne annem
Acıyı bal ettin önüme annem
Adil’im hakkını unutmam senin
“Helali hoş!” dersin düşüncen derin
Meleksin dünyada, cennettir yerin
Hakkını helal et olur mu annem
Her saat elinden öperim annem
Adil
Hacıömeroğlu
11
Mayıs 1997