YARININ ADAMI OLMAK

Mustafa Kemal, 11 Ocak 1905’te Harp Akademisi’ni kurmay yüzbaşı olarak bitirir. Vatan hizmeti için tayin beklemektedir. Bu sırada arkadaşlarıyla İstanbul’da kiraladıkları bir evde, Abdülhamit yönetimine karşı muhalif toplantılar yaparlar. Bu toplantılar, düşünce alışverişi biçimindedir. Bir gün toplantıya katılanlardan askerlikten kovulmuş biri ihbarda bulunur. Mustafa Kemal ve arkadaşları yakalanıp cezalandırırlar.

Önce Taşkışla’da hücre cezası alırlar. Ardından Mustafa Kemal’le arkadaşı Müfit (Özdeş), Şam’daki beşinci orduya sürgüne gönderilirler. Sürgün ve şüpheli iki genç, idealist kurmay yüzbaşılar süvari alaylarına stajyer durumundadırlar. Bu görev pasiftir, bir nevi görevsizdirler. Görünüşte bölük komutanıdırlar; ancak ordu göreve giderken onlara haber verilmez. Mustafa Kemal ve arkadaşı doğruca alay komutanının yanına koşarlar. Neden kendilerine görev verilmediğini sorarlar. Baştan savma, olumsuz bir yanıtla tatmin olmazlar. Tümen komutanına çıkıyorlar, sonuç daha kötüdür, küstahça kovulmuşlardır.

Tüm bu olanlara karşın Mustafa Kemal ve Müfit, atlarıyla ordunun peşine takılıp görev yerine ulaşırlar. Burada, onlara kalacakları bir çadır bile verilmemiştir. Emir erleri onları çadırlarına çağırıp çay ikram ederler. Geceyi birer saman çuvalının üzerinde uyuyarak aç geçirirler. İki yalnız ve dışlanmış adam, başlarına gelen tüm olumsuzluklara karşın kararlılıklarından asla vazgeçmezler.

Mustafa Kemal yıllar sonra Şam’da yaşadıkları bu olayı arkadaşı Müfit’e şu sözlerle anlatıyor: “Hatırlar mısın Müfit, Şam’dan bu kuvvete katılmaya karar verdiğimiz dakikada bir süvari teğmeni bana demişti ki: Beyim, size büyük hürmetimiz var. Bu sefere gitmemenizi tavsiye ederim. Bilmezsiniz, düşünemezsiniz beyim, hayatınız bile tehlikeye girebilir. Sizi öldürürler. Bugün bütün Suriye ordusuna şamil bir müşterek menfaat vardır. Siz bu menfaate mani olacak gibi görünüyorsunuz. Bunu kimse kabul etmez. Hayatınız mevzubahistir.(Tek Adam, Şevket Süreyya Aydemir)” Tüm uyarılar ve tehlikeler, onları korkutmaz, yıldırmaz, amaçlarından geri bırakmaz.

O zor ve tehlikeli gecenin sabahında neler olduğunu en güzel şu satırlar anlatmaktadır: “Harekât, çok yüz kızartıcı bir kargaşalık içinde gelişir. Mürettep kuvvetin –onun tabirince- ‘hırsız’ları çok dikkatli idiler. Mustafa Kemal’i imha etmeyi düşünmüşlerdi. Hatta bir gece ordugâhta kaldığı çadırı sardılar. Fakat o da tedbirlidir. Talan sonunun paylaşılmasında elinden geldiği kadar engeller çıkarır. Orduda katıldıkları bu ilk seferde Mustafa Kemal, Osmanlı hükümeti namına yapılan haydutluğun ne olduğunu anlamıştır. .

Kaldı ki Suriye’de Havran ve Dürzîler sahası, imparatorlukta, bu türlü tertip, bu türlü yağma hareketlerinin yürütüldüğü sahaların yalnız bir tanesiydi. Her tarafta ya devlet ya eşkıya halkı soyuyordu. Yahut bu güvensizlik içinde halk devlete dayatarak, ona ödemek zorunda olduğu mal ve can vergisini mümkün olduğu kadar devletten kaçırarak, devleti halsiz bırakıyordu. Mustafa Kemal’in daha ilk adımda bu sert gerçeklerle karşılaşması onun için üzücü olduğu kadar da düşündürücü ve uyarıcı oldu. Bir defa daha karar verdi ki, günün değil, yarının adamı olmak lazımdır. Hatta bir vesile ile arkadaşı Müfit’e hatırlattı. Soygun ekipleri, kendi aralarındaki dalavereli hesaplardan bir miktar altını da Müfit’e vermek istemişlerdi. Müfit almadı ve Mustafa Kemal’e haber verdi. Mustafa Kemal şahlandı:

─Müfit, sen bugünün adamı mı olmak istersin, yoksa yarının adamı mı?(Tek Adam, Şevket Süreyya Aydemir)”

Evet, bugün de sorunumuz budur. Bugünün adamı olanlar ve yarının adamı olmak isteyenler…

Bir koltuk, üç beş kuruşluk bir kazanç, küçücük bir unvan, içeride ve dışarıdaki birtakım çıkar çevrelerine hoş görünmek uğruna ilkelerinden, insanlığından vazgeçenler yarının adamı olabilirler mi?

Bir ülkenin güçsüzleşmesi, yıkılması, parçalanması bugünün adamlarının açgözlü ve hoyrat yönetimleriyle olur. Osmanlı’nın son dönemlerinde var olan bir gafletten söz ettik. Halkını soyan ve soyduran bir yönetici güruhundan. Tüm bu pisliklere bulaşmayan, bu “hırsız”lıkları ne pahasına olursa olsun önlemeye çalışan Mustafa Kemal ve Müfit’in onurlu tavrını gördük. İşte saygı duyulacak budur. Ulusun geleceğini halkını soyanlar değil, bu soyguna karşı çıkanlar belirler.

Günümüzde de bir soygun düzeninin içindeyiz. Halk hunharca, hem de “demokrasi ve özgürlük” diye diye soyuluyor. Halkla yöneticiler arasında güvensizlik gittikçe artıyor. Ulus yoksullaştıkça birileri varsıllaşıyor. Bu soygun düzeninin ayakta durması için halkın temiz duyguları, inançları siyaset malzemesi yapılıp sömürülüyor.

Ülkemizi yönetenlerin, Mustafa Kemal’e ve kurduğu Cumhuriyet’e karşıtlıklarının nedenini; özellikle son dönem Osmanlı yöneticilerine ise inanılmaz bir aşk, tükenmez bir hayranlık duymalarının kaynağının ne olduğu sanırım anlaşılmaktadır.

Adil Hacıömeroğlu
19 Ağustos 2010
Not: 23 Ağustos 2010 tarihli Ulus Gazetesi’nde yayımlanmıştır.
Yazılarımı http://adiladalet.blogspot.com dan okuyabilirsiniz.

13 yorum:

  1. Bu güne kadar bildiğimiz , bize öğretilen ve doğruluğuna inandığımız bütün milli , manevi değerler inanılmaz bir şekilde yok sayılmakta ve bütün bunlar da gözümüzün önünde emperyalistlerin dayatmalarıyla , ab süreciymiş gibi uygulanmak istenmektedir .Bu durum da anlattığınız olaylara çok benzemektedir .
    Emperyalistlerin o gün başarılı olamayan istekleri günümüzde tekrar dayatılmaktadır. Kaleminize sağlık , teşekkür ederim .

    YanıtlaSil
  2. aynur çatakoğlu turan22 Ağustos 2010 10:25

    eline,beynine sağlık.Günümüzde Atatürk düşmanlığı biraz da onun bu dürüst ve ülkesinin çıkarlarını her tür kişisel çıkarın üstünde görmesinden kaynaklanmıyormu.Günümüzdeki vizyonsuz yöneticiler ise villalarına, gemiciklerine yenilerini eklemek için her karışı mehmetçik kanıyla sulanmış ülkemizi peşkeş çekmekle meşgüller.Önemli olan keseleri dolsun.Sevgiyle kal..

    YanıtlaSil
  3. Ulu Önderimiz Mustafa Kemal bu. Tabii ki mükemmeldi. Onu taklit etmeye çalışanların komik hallerine de tanık olmadık değil. Ancak yanlış yerden taklite başlandı. Şayet Sevgili Atamızın varolduğu dönemlerdeki saygı, sevgi,onur, gurur, medeniyet ve de hoşgörü olabilseydi bugünkü boş gündemlerle uğraşmıyor olacaktır. Hele hele ilimde-bilimde hiç sesimizin çıkmıyor olması sözkonusu olmayacaktı. MUZO

    YanıtlaSil
  4. Sevgili ATAMIZIN görüşünü anlatan "Tam bağımsız Türkiye" sloganı önemlidir. Bu sloganı bugün milliyetçiyim diyen hiçbir grup benimsememiştir. Hep birilerinden destek alıp veya birilerinin gütmesiyle Türkiye'nin biryerlere gelemeyeceğini son yıllarda öyle güzel yaşayarak anladık ki. Artık anlamayan varsa da eminim çıkarı olan zavallılardır. Çünkü bizlerin yaşayabileceği başka ülke yok. Belki de sözünü ettiğim zavallıların yaşayacakları ikinci bir ülke vardır:)) MUZO

    YanıtlaSil
  5. Mustafa Kemal Atatürk,ülkesinin ve ulusunun tek lideriydi,çünkü ulusuna bir ülke ve özgürlük armağan etmişti.Ama o hiçbir zaman dünyanın en zengin yüz lideri arasında yer almadı.Halkımız bunun anlamını kavradığı gün kimin peşinden gideceğini anlayacaktır.Umarım çok yakındır o günler.Bedriye GÖRSON

    YanıtlaSil
  6. Atamız bu ülkeye tam bağımsızlık ve güçlü bir Türkiye emanet etmiştir. Bu iktidar ise bunları çürütmeye ve halkımızı sefalete sürüklemeye ve emperyalistlere peşkeşe çalışmaktadır. Umarım halkımız artık bunun farkındadır. Doğrular ve yanlışlar inşaallah zamanında görülür.

    YanıtlaSil
  7. osmanlı imparatorluğunu yüceltip Atatürk'ü karalamak veya bunun tersi bana göre abesle iştigaldir. yanlıştır. 3 kıtaya hükmetmiş Osmanlı imparatorluğu dediğimiz türk soyunun orta asyadan göç edip söğütte başladıkları ve Malazgirtte tamamladıkları Bugünki Türkiye Cumhuriyetinin temelleridir. Fatih!i, Kanuniyi karalamak veya onları atalarımız olarak görüp Atatürk!e dil uzatmak doğru değildir. Dünyaya Türklüğü yayan Türkü tanıtan şanlı atalarımızın oluşturduğu büyük imparatorluk bugün sahnelenen emperyal güçlerin ülke içine soktukları nifak tohumlarına yanlış yöneticilerin yanlış icraatları eklenmiş kurtuluş savaşının zemini hazırlanmıştır.Günümüzde yine aynı senaryo sahnededir. yine dört koldan emperyal saldırılar yoğun bir şekilde devam etmektedir. haçlıların kuyruk acısı vardır, içimizde yine hainler vardır, dahada önemlisi uyutulan kandırılan bir millet vardır. ipleri dışarıda olan ve hain bir takım kitle mutlaka Atatürk!e dil uzatacaklardır. Çünki temelleri Atatürk tarafından atılan ve aşmakta zorlandıkları Cumhuriyetin sağlam temelleri vardır. İçimizi acıtan şanlı geçmişimizi karalama, tüm Dünyanın içini sızlatarakta olsa bileğini bükemedikleri büyük deha Atatürke dil uzatma cüretini gösteren bu hain kitleye karşı nemelazımcı, uyuşuk ve cahil kalmış insanımızın gereken tokadı gerektiği yer ve zamanda atmamasıdır. Dilerim o tokat geç olmadan atılır.

    YanıtlaSil
  8. bu halk nezaman uyanacak uyansın artık fazla zamanımız kalmadı

    YanıtlaSil
  9. Yok hocam yok. Ne yazsan ne çizsen nafile. Hatta tekrar tekrar yayınlasan gene masal. Popolarımız pek bir rahata alıştı. Sıcak yataklarımızı da hiç terk edemeyiz biz. Bu bir virüs olsa gerek. Nasıl tepemizdekiler o koltukları bir türlü terk edemiyorlar. Alt katmanlara kadar sirayet etti bu hastalık demek ki. Zaten çoktan da afyonu yutturmuşlardı bize. Biz o uyuşukluğun geçmesini beklerken atı alan çoktan Üsküdar'ı geçti bile. Bu halktan bir şey olacağı umudunu çoktan yitirdim ben. İşimiz herhalde evliyalara meleklere kaldı bizim. Çanakkale'nin ruhu korursa korur bizi. Tanrı bu ülkeyi korusun. Saygılarımla. ADNAN YİĞİTER

    YanıtlaSil
  10. Yüce rabbim her Türk evladına bır Türk doğup bır Türk gıbıl yaşayıp ölmeyi her Türk evladına nasip eylesin inşallah gazı Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını rahmet ve minnetle anıyorum mekanları cennet olsun atamin şehri yalovadan selamlar sevgiler saygılar sunarım

    YanıtlaSil
  11. "Hakkıdır hakka tapan milletimin istiklal" ilkesini benimseyen müslüman bir Türk'ün,ülküleri,idealleri,hayalleri gelecek beşyüz yılı kapsamıyorsa,beyninde ve gönlünde arıza var demektir.

    YanıtlaSil