“EVET”ÇİLERİN PİŞMANLIĞI

12 Eylül’de yapılan anayasa değişikliğiyle ilgili halkoylaması öncesi hemen hemen her gün televizyon ekranlarından, halkın “Evet” oyu vermesi için cansiperane propaganda yapan bazı “demokrat”larımız hayal kırıklığına uğramış görünüyorlar. 12 Eylül anayasasının değiştirilmesinin amaçlandığını halka anlatmak için ellerinden gelen tüm çabaları gösteren bu kişiler, AKP’nin “demokrasi ve özgürlük” derken nasıl bir diktatörlük kurmakta olduğunu fark edemediler.

Aydın kişi, halkı aydınlatarak yönlendiren kişi olmalı. Herkesin göremediği tehlikeleri hissetmeli, başkalarının göremediği tuzakları görmeli ve bu konuda da halkı uyarmalı, aydınlatmalıdır. Ülkemiz aydınının en büyük hatası, tarihten ders çıkarmaması ve ülkemize özgü politikalar üretememesidir. Ayrıca olaylara ideolojik önyargılarla bakış da gerçekleri görmeyi zorlaştırıyor. Hele siyasal popülizmin çekiciliğine kapılarak demokrasicilik oyununu fark edememesi önemlidir.

İlk olarak “Evet”çiliğin bayraktarı olmuş bir yargı derneğinin eş başkanının açıklamaları kamuoyunu şaşırttı. Bu hukukçumuz; HSYK seçimi nedeniyle Adalet Bakanlığı’na ağır suçlamalar yöneltti. Cemaatler ve hükümet yanlısı avukatların hâkim ve savcıları etkilemeye çalıştığını ileri sürdü. “Yaklaşık iki bin kişi sahada bakanlık için çalışıyor. 12 Eylül’deki halkoylamasına kadar sivilleşme, demokratikleşme diyen adamlar şimdi bürokratları eliyle bu sivilleşme ve demokratikleşme adımlarını boğmaya çalışıyorlar ve bu yaklaşık iki aydır devam ediyor. Ne yazık ki bu kamuoyuna duyurulmadı, basında da yer almadı.” diyerek isyanını dile getiriyor.

Hani, anayasa değişikliğiyle her şey demokratik olacaktı? Yine aynı derneğin genel sekreteri de hayal kırıklığını şöyle açıklıyor: “Bugün birçok yerde yargı camiası şunu biliyor ki, Adana, Mersin, Antalya, Bursa gibi şehirlerde yüzlerce hâkim, savcının katıldığı yemekler düzenleniyor. Bunu çoğunlukla komisyon başkanları ve başsavcılar düzenliyor. Bu yemekler bakanlık bürokratlarını desteklemek için yapılıyor. Bakanlık serbestçe propaganda yapıyor; ama diğer adaylar konuşamıyor.”

Halkoylaması öncesi AKP’nin kurnazlığını sezen birçok kişi, yargının yürütmenin denetimine gireceğini ısrarla anlattı. Demokrasinin olmazsa olmazı olan güçler ayrılığının ortadan kaldırıldığı konusu sık sık gündeme geldi. Ancak bu uyarılar dikkate alınmadı.

HSYK seçimleri sonrası ikinci hayal kırıklığını yaşayansa bir gazetemizin başörtülü yazarı. Bu bayan yazarımız, aynı zamanda televizyon programlarının da vazgeçilmezi. Anayasa değişikliğiyle ilgili her tartışmada hararetle “Evet” oyu verilmesini savunan bu köşe yazarımız, 20 Ekim günkü yazısında gerçeği görüp uyanıyor. “HSYK seçimleri, referandumda ‘evet’ diyenlerin ve ‘evet’ savunanların dönüp ‘evet’lerini şöyle bir sorgulamalarına neden oldu. ‘Hayır’ cephesi dilediği kadar nadanlık edebilir şimdi, dudak kenarlarına iliştirdikleri kıldan tüyden gülümsemeleriyle ‘Biz dememiş miydik?’ yapabilirler. Şahsım adına itiraf edeyim, yetmez ama evet derken, yetip de artacağını hiç düşünmemiştim.” Kişinin hatasını anlaması ve bunu itiraf etmesi erdemdir. Böyle birisinin iyi niyetinden de şüphe edilemez. Ancak bir kişi aynı hatayı bir daha tekrarlamamak kaydıyla.

Yine aynı yazının son paragrafı ise demokrasicilik oyununun anlaşılması açısından ilginçtir. “Anayasa değişikliklerinin en çok HSYK'yı oluşturacak üyelerin demokratik yollarla seçilmesi kısmını önemsemiş biri olarak hayal kırıklığına uğradığımı belirtmek isterim. Biz, devlet bütün birimleriyle halkın olsun istemiştik. Egemenlik kayıtsız şartsız millette ait ise yargı da bundan azade değildir demiştik. Halkın içindeki çoğulluk, çeşitlilik yargıya da yansırsa yargıdaki seçkinci, kibirli, statükocu yapı değişir dedik. Kastettiğimiz şey, bu yapıların militarizm etkisi altında kalmış atanmışların otoriterliğinden, seçilmişlerin ‘tahakkümü’ altına transferi değildi.” Değerli yazarımıza şunu anımsatmalıyım ki, seçilmişlerin “tahakkümünü” önümüzdeki günlerde daha çok hissedecek. Yargının olmadığı, susturulduğu yerde keyfiyetin nasıl kol gezdiğini ibretle izleyeceğiz.

Halkoylaması öncesi yazdığım “NEDEN HAYIR?” başlıklı yazımın bir bölümünü anımsatmak istiyorum: “12 Eylül darbecileri, özgürlük ve demokrasiden yana tüm kurumları tasfiye ederken bazı köklü kurumları ortadan kaldıramadı. Bunların başında da yargı gelmekte. İşte, bu anayasa değişikliğiyle yargı tasfiye edilerek yürütmenin emrine sokulacak. Yani, 12 Eylül darbesinin yargı alanındaki darbeci anlayışındaki eksikliği giderilecek. AKP anayasası ile bir nevi 12 Eylül darbesi, yine bir 12 Eylül günü tamamlanacak. Böylece demokrasinin olmazsa olmazı kuvvetler ayrılığı ilkesi yok edilecek. Devletin tüm yönetim erkleri bir elde, bir kişide toplanacak. Bunun adı da demokratikleşmek olacak, öyle mi? (Ulus Gazetesi, 6 Eylül 2010)” Burada biz de dilimiz döndüğünce uyarılarımızı yaptık. Demokrasinin, “Demokrasi!” diye diye yok edildiğine aylardır tanıklık ediyoruz. Önümüzdeki günlerde bu süreç hızlanacak. Çünkü cumhuriyetimiz ve ulus devletimiz küresel güçlerin bölgemizdeki çıkarlarına ters düşmekte. Bu nedenle de Atlantik ötesinin acelesi var. Halkı susturulmuş, kurumları çökertilmiş bir ülkenin direnme gücü de yok olur.

Önümüzdeki günlerde birçok “Evet”çinin pişmanlığını göreceğiz Kimi cesaret ve dürüstlükle pişmanlığını açıklayacak; kimileri de korkaklıklarına, çıkarcılıklarına yeni “demokrat” kılıflar uyduracaklar.

Ülkemizin büyük bir siyasal kuşatma altında olduğu şu günlerde namuslu aydınların cesur yüreklerine o kadar çok gereksinmemiz var ki… Devletin kurucu ilkelerinden sapmanın, bizi hangi körkuyulara iteceğini şimdiden görmek gerekli.

Dünyanın hiçbir yerinde gelişmekte olan bir ülkedeki diktatörlük; tek başına, küresel büyük bir gücün desteği olmadan ayakta duramaz. Böyle bir destek de büyük tavizler karşılığındadır. Ülkemizde kurulmakta olan otokratik yönetim de bu düzlemde yol almakta. Halk, kısır tartışmalarla, yapay gündemlerle meşgul edilirken ayağının altından toprağın kaydını fark edemiyor bile.

Adil Hacıömeroğlu

20 Ekim 2010