CEVİZ DE SALATALIK DA FUTBOLCU DA İTHAL

TFF (Türkiye Futbol Federasyonu) kararını verdi. Futbol kulüplerimiz istediği kadar yabancı oynatabilecek ilk on birlerinde. Hatta isterlerse sahaya çıkan ilk on birin hepsi yabancı oyuncu olabilecekmiş. Bu kararı, birçok kişi büyük bir yenilik olarak nitelemekte. Bu yolla da futbol kulüplerimizin Avrupa’nın büyük takımlarıyla rekabet etmeleri kolaylaşacakmış.

TFF’nin yabancı futbolcu sınırlamasını kaldırması, genç yerli oyuncuların yolunu kapatacak. Alt yapılar önemini yitirecek. Genç nüfusuyla övünüp gurur duyan Türkiye, kendi gençlerine hem futbol oynama yolunu kapatıyor hem de onları önemli bir ekmek kapısından mahrum bırakıyor.

Türkiye her alanda olduğu gibi futbolda da üretimden, yetiştirmeden vazgeçmekte. Sanayi, tarım, bilgi, teknolojide olduğu gibi sporda da ithalata dayanmakta. Yerli üretimden kaçarak kendi kaynaklarını baltalayan bir ülkenin başarıya ulaşması düşünülebilir mi?

Dünyada futbolda başarıya ulaşan ülkelere bakıldığında hepsinde sağlam altyapılar var. Hepsinin dünya çapında yıldızları bulunmakta. 2014 FİFA Dünya Kupasında başarılı olan ülkelere göz attığımızda tümü futbolcu ihraç etmekte. Bu ülkelerin kulüp takımları, futbolcu fabrikası gibi çalışmaktalar.

Türkiye her alanda olduğu gibi futbolda da hazırcı. Uzun soluklu eğitim ve üretim çalışmasını becerememekte. Gençleri sokaklarda bomboş gezen bir toplum, en değerli varlıkları için bir şeyler yapamamanın çaresizliğini hazırcılığa dönüştürmekte. Çok yazık değil mi?

Futbolda ülke olarak dünya ölçeğinde hem ulusal hem de kulüp takımlarıyla başarılı olduğumuz yıllara bakıldığında alt yapı çalışmalarının önemi görülür. Federasyon, alt yapıya önem verdiği yıllarda uluslararası başarılar da kendini göstermiştir.

Bazı dostlar, futbolcu dışalımında ne sakınca olabileceğini söyleyeceklerdir. Türkiye yoksul bir ülkedir. Bu nedenle parası çok değerlidir, sokağa atılamaz. Türkiye gibi ülkeler, dünya ülkelerine futbolcu satmalı ki yeni gelir kaynakları elde edebilsin.

Yüz yirmi altı ülkeden yüz otuz üç ayrı sebze ve meyveyi ithal etmekte Türkiye. Bunların arasında neler var, neler... Karpuz, elma, kereviz, sarımsak, susam, patates, lahana, marul, havuç, baklagiller, turunçgiller, kivi, enginar, üzüm, salatalık, armut, domates, kavun, ayva, erik, sivri biber, marul, nar, lahana, şeftali, kiraz, dolmalık biber, turp, patlıcan, muz, pırasa, hurma, zeytin, ceviz, buğday, mısır, pirinç, çay, ... Taze ve yaş soğan bile satın almaktayız dışarıdan. Pamuk ülkesi olarak pamuk ithal etmekteyiz. Kendi kendine yeten bir ülke, karnını doyurmaktan aciz durumda. Kurbanlık hayvan alındı ta Uruguay’dan.

Yukarıda sıralanan ürünlerin çoğu ülkemizde bolca yetiştirilmekte. Ne yazık ki AKP’nin olumsuz tarım politikaları nedfeniyle üretimden vazgeçmiş köylerimiz.

Her alanda dışa bağımlılık almış başını gidiyor. Cevizi, salatalığı dışarıdan alan Türkiye; futbolcuyu dışarıdan niye alamasın? On iki yıllık AKP iktidarıyla geldiğimiz nokta bu... Üretmeyeceksin, ama çok tüketerek dışa bağımlı duruma geleceksin.

                                               Adil Hacıömeroğlu

                                               7 Ocak 2015