İçim sancıdıkça şaşar kalırım
Yüreğimdeki derdim bilmem nedendir
Hekim dinler, yazar şaşar kalırım
Bir çare ararım sormam nedendir
Terlerim
terlerim uykum alamam
Geceler kâbustur
rahat kalamam
İçim erir
gider, düşe dalamam
Bir umar
isterim acep nedendir
Gündüzüm karanlık dalar giderim
Uykusuz geceler zaman yederim
Türlü kuruntuyla işler ederim
Devasız derdime şüphe nedendir?
Adil der
ki umudunu yitirme
Vesveseyi
doruklara götürme
Kendin
yiyip yüreğini bitirme
İyi düşün
kütü düşün nedendir
Adil
Hacıömeroğlu
24
Eylül 2025
Saygıdeğer Adil Hocam,
YanıtlaSil“Gün Acısı” şiiriniz, derin hissiyatıyla yüreğe dokunan bir ses
acıyı inkâr etmeyen, umut kırıntılarını da sessizce taşır.
Sözlerinizde yalnızlıkla sınanan ruhun çaresizlik arayışı var; aynı zamanda “Adil der ki umudunu yitirme / Kendin yiyip yüreğini bitirme” diyerek, karanlıkta bile bir ışık tutuyorsunuz.👏👏
Bu şiir, hüznü nazikçe dile getirirken, insana çağrışımı da bırakıyor. Kaleminize sağlık; bu dizeler, sessiz çığlıkları duyuran bir köprü gibi.
Yüreğiniz yorgunluk görmesin 🙏🏻📚❤️Var olunuz..Şiirle kalınız.
Adil hocam yüreğin yanıyor mu?Ahhh Yanmaz mı Devrim dediğinizi duyar gibiyim.Kar taneleri, düş kırıklıklarının tozu gibi savrulur yasamlarımıza.Eski günlere, eski hâline, göçüp gidenlere, çekip gidenlere, yitirdiğin dostuna, eski sevgiliye bir daha asla karşılaşamayacak olduklarına duyduğun o yakıcı özlem yüreğinde kör bir ateşe döner.
YanıtlaSilÖyle yıkma kendini,
YanıtlaSilÖyle mahzun, öyle garip…
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne – üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının…
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni
AHMED ARİF