İYİLİK NEDİR, İYİ İNSAN KİMDİR?

“İyilik” sözcüğünün asıl anlamı, iyi olma durumudur. İyi olmaksa erinç içinde bir tinsel yaşamdır, diyebiliriz. Erinç içinde olmanın en önemli etkeni de kişinin hem kendisiyle hem de başkalarıyla barışık yaşaması. Barış içinde yaşamanın yolu da çevremizde bulunan kişilerle aramızda olan ve içimizi kurt gibi kemiren sorunlardan kurtulmak değil mi?      

İyilik, karşısındakine erinç vermek, kendisinin de erinç bulmasını sağlamasıdır. Erinç olmadan, mutluluk olmaz. Erinçsiz bir yaşam, insan için giderek yaşamdan bıkkınlığa dönüşür. Bu da tatsız tuşsuz bir yaşamın sürmesine neden olur.

Karşılık beklenmeden yapılan yardıma, iyilik demekteyiz. Ne yazık ki günümüzde bazı kişiler, birine iyilik yaptığında ondan karşılık bekler. Daha da kötüsü, yaptığı bu iyiliği kişinin yüzüne vurup başkalarının yanında söyler. Bu durum, iyiliği iyilik olmaktan çıkarır. İyilik söylenmez, onun üstünden toplum içinde saygınlık sağlamaya çalışılmaz. İyilik yapılan kişinin yaşamı boyunca kendisine minnet duymasını beklenmemeli.

Bir kişinin eğinsel ve tinsel sağlığının yerinde olması, büyük bir iyiliktir hem kendisine hem de çevresine. Çünkü sağlıksız olmak, önemli bir sorun. Sağlıksız olmak, bir kişiye özgü olarak düşünülmemeli. Çünkü sağlığı olmayan kişinin bu sorunu, en yakın çevresinden başlayarak herkesi etkilemeye başlar. Bu da toplumun iyiliğini bozar.

İyilik, sevmektir karşılık beklemeden. Yalnızca sevmek mi? Sevgiye sahiplenmektir sonuna dek. Sevgi suyunun içine bir toz düştüğünde ahlanıp vahlanmak değil. Sevgiden vazgeçmek hiç değil. İyilik, sevgi okyanusunun içindeki tozu bulup çıkarmaktır. Yoksa bir toz yüzünden okyanustan vazgeçmek değil. Sevginin omuzlarında yükselen iyiliği, bir toza feda etmemektir önemli olan.

İyilik, güvenmektir insanlara. Bu, aslında kişinin özgüveninin de bir göstergesi. Güvenin temelini oluşturan şey, olumsuz düşünmemek. Olumsuz düşünmek, duyumsamak iyiliği yok eden bir virüs. Kişi; olumsuzluklara, kötü düşünce ve duygulara gönül kapısını sıkıca kapamalı. Güven duygusu, toplumda hem insanlık yapısını sağlamlaştırır hem de iyilik çınarının köklenmesini sağlar. Güven, iyiliğe giden yolun temel taşı, iyi insanın hamurundaki maya.

İyilik, bir beklenti olmadan karşısındakine bağlanmaktır. Bağlanmak; ölçülü olmalı, bir sayrılığa dönüşmemeli. İnsan, bağlandığı kişi için özveride bulunmalı. Özveri, insanoğluna doğanın bağışladığı en büyük değer. Bu değerin içimizdeki insanlığı oluşturan hamur olduğu unutulmamalı.

İyilik, gülümsemektir. İyi insan; yumrukları sıkılı, kaşları çatık, yüzü asık dolaşmayan kişidir. İyilik, gülümseyerek karşısındakinin sevgisi kazanmak ve onun gönül defterindeki mutluluk yapraklarını çoğaltmaktan başka bir şey değil.

Sevecenlik, iyiliğin en belirgin özelliği. Sevecenlik, insanlık dolu davranış değil mi? Acıyarak, koruyarak sevmenin adıdır sevecenlik. Düşkünün, zor durumda olanın, insana gereksinim duyanın, çoğu zaman bir çift tatlı söz ya da sevgi dolu bir yardım eline gereksinim duyan kişinin yanında olmaktır iyilik.

İnsan sevginin yanına acıma, üzülme duygularını da koymalı. Üzülene üzülmek, zor durumda olana acımak insan olmanın gereği. Doğuştan var olan insan olma duygularını yok etmemeli kişi. İçindeki merhamet duygusu yok olmuş biri, işe yaramaz bir kayadan başka bir şey değil.

İyilik, düşünmeyi gerektirir. Hem kendin hem de karşındaki için düşüneceksin. Karşındakinin davranışlarının nedenlerini düşünerek içselleştireceksin. Onun neyi, niye yaptığını anlayacaksın. “Düşünceli davranmak” diye bir söz vardır güzel Türkçemizde. Düşünceli davranmaktır iyiliğin de iyi insan olmanın gereği. Düşüncenin olmadığı yerde anlayış, hoşgörü olur mu?

İnsana değer verir iyi kişi. İyiliği yücelten etkendir değer. Karşısındakinin değerini bilmeli. O değere, değer katmanın özelliğidir iyilik. Değer verme; hak edildiği zaman övgüyü, beğeniyi belirtmek değil mi?

İyilik; kimi zaman karşısındakini yalnız bırakmak, kimi zaman da yanında olmaktır. Öyle anlar vardır ki insan, yalnız kalıp kendini, iç sesini dinlemek ister. Kimi zaman da bir insana ivedilikle gereksinimi olur. Başkasının yüreğinden gelen sese kulak vermek ister. Bazen ses bazen de sessizlik ilaç olur gönül yaramıza.

İyilik, içtenliğin dışa vurumu. Hangi düşünce ve duygu olursa olsun içtenlik olmadan insanlar arasında köprüler kurulmaz. İçtenlik, insanlar arasında sarsılmaz güveni oluşturur. İçtenlik iyiliğin de iyi insanın da ortaya çıkmasının itici gücü. İçtenlik insan yüreğinden taşarak karşısındakinin gönlünü fetheder. İçtenlik yoksa insanlıktan, iyilikten, iyi insandan söz edilebilir mi?

                                                       Adil Hacıömeroğlu

                                                       1 Kasım 2024