DEFNE VE MERYEMCE

        Zor günlerdeyiz. Ulusça büyük bir felaket karşısında ayağa kalkmak için savaşım içindeyiz. Bu tür büyük zorlukları aşmak ve felaketin yarattığı yıkımı ortadan kaldırmak için dayanışmaya, yardımlaşmaya gereksinim var. Bu dayanışma ve yardımlaşmaya ulusun her bireyi. gücü oranında katkı yapar. Çünkü bu, bir seferberlik…

        Ülkemiz zorluklarla karşılaştığında kahramanlar da bozguncular da ortaya çıkar. Bozguncuların dayanağı yalan olduğundan mumları yatsıya kadar bile yanmaz. Bu nedenle bu yazımızın konusu onlar değil.

        Yazımızın konusu, adlı ve adsız kahramanlar… Kahramanlar, göklerden uçup gelmez; ulusun bağrından çıkar. Kahramanların yaşı, mesleği, konumu önemli değil. Kahraman, kahramandır. Her koşulda ortaya çıkar ve ulusu için gerekeni yapar. Kahraman, yürek adamıdır. Yürek adamı olduğu gibi yüreklidir de. Yüreğinden taşan bir insan ve toplum sevgisi vardır. Bu sevgi, onun özverili olmasını sağlar. Kahramanlar, almadan veren kişilerdir. Gönülden vericilik, ulusu ayakta tutan yürek gücüdür.

        Defne Katı… Bolu’da yaşayan on yaşında bir kız çocuğu… Ülkemizin yaşadığı büyük deprem felaketine kayıtsız kalmamış. Küçük yüreğinin çırpınışı, bedenine sığmamış. Kendini sorumlu saymış. Depremzedelere yardım etmeyi görev bilmiş.

        Bir şeyler yapmak için eyleme geçmiş küçük kız. Bir kutunun içine depremzedelere yardım için gönlünden kopan bir şeyler koymuş. Gönlünden kopanlar kitap, oyuncak ve giysi… Depremden etkilenen Malatya’ya yardım götüren Tarım ve Orman Bakanlığı TIR’ının önünü kesmiş Defne. Elindeki kutuyu TIR’dakilere teslim etmiş. Yaşıtı bir çocuğa verilmesini istemiş. Görevli almış görünüşte küçük, içeriği büyük armağanı, Malatya’ya götürmüş. Bakanlık görevlileri, bu armağanı on yaşındaki depremzede Meryem Sarıbaş’a teslim etmişler.

        Bakanlık görevlileri, Meryemce ile Defne’yi görüntülü olarak telefonda görüştürdüler. Bu konuşma, ders niteliğinde… Bedenleri küçük, yürekleri büyük bu iki kız çocuğundan öğrenilecek çok şey var.

        Öncelikle Meryemce’nin Defne’ye teşekkür etmesi çok güzel… Hele onu Malatya’ya davet etmesi var ya, o sözler insan yüreğini paramparça edip bin parçaya bölmekte. “Eğer yazın bir evimiz olursa seni de çağırırız annen de gelir.” deyince Defne, ona: “Siz de bize gelirsiniz.” diyor. Meryemce: “Hem seni ablamgille de tanıştırırım.” demekte.

        Yukarıdaki konuşmayı televizyonlarda izleyip de gözyaşlarına egemen olan bir insan çıkar mı? Çocuk deyip geçmeyin sakın! Olgunlukları, tavırları dudak ısırtmakta.

        Defne ve Meryemce çocuk kahramanlarımız. Demek ki kahramanlar çekirdekten yetişiyor. Vicdan, çocuk yaşta gelişiyor. Yeter ki biz büyükler, onların vicdanlarını, belleklerini kirletmeyelim. Ülkemizin toprakları çok bitek. Bu topraklar, yüz yıllardır kahramanlar yetiştirdi bugün de yetiştirmekte. Nene Hatunlar, Kara Fatmalar, Şerife Bacılar ve binlerce kadın kahramanın torunları Defne ve Meryemce…

                                                                       Adil Hacıömeroğlu

                                                                       19 Şubat 2023