YALANA DAYALI FİLİSTİN DÜŞMANLIĞI

Özellikle 12 Eylül Amerikancı darbesinden sonra ülkemizde siyasal bakışlar değişti çoğu kişide. Liberal bakış açıları egemen oldu birçok kişide. Bu, bireyci bir düşüncenin bedenleri tutsaklaştırması. “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın.” atasözüne uygun. Dünyanın birçok yerinde insanlar açlıktan ölmekte. Yeryüzünün dört bir yanındaki insanlar, emperyalizmin oburluğu yüzünden kıyıma uğratılmakta. Ne yazık ki liberalizmin yüreğindeki insanlığı çekip aldığı birçok kişi, olanlara duyarsız. Kendisi yiyip içip yan gelip uyuyor ya, gerisi çok da önemli değil yüreğindeki insanı yitirenler için.

Gazze’ye bombalar yağıyor gece gündüz. Çocuklar, kadınlar, suçsuz insanlar öldürülmekte hunharca. Geçmişte Batı Şeria’ya bombalar yağmıştı. Kudüs’ün bin yılı aşkın sahiplerinin evleri bir bir ellerinden alınıp mülteci yapıldılar. Batı Şeria’da toprağın, yurdun sahiplerinin mülkleri ellerinden alınıp “yerleşimci” adı altın silahlı Yahudi aileler getirildi buraya. Evlerin, arazilerin tapuları tapu dairelerinde değil; namluların ucunda değiştirildi.

Neymiş asıl konu? Filistinliler topraklarını satmışlar Yahudilere. Bu nedenle İsrail kurulmuş. Biraz insaf… Biraz vicdan… Biraz akıl…

Diyelim ki Filistinlilerin bir kısmı topraklarını aymazca, paragöz davranıp satmışlar. Satmasaydılar topraklarını bu topraklarda İsrail kurulmayacak mıydı? Bu tür paylaşımları yapanların uslarına şu soru hiç gelmiyor: Filistin topraklarının bir bölümü gasp edilip 14 Mayıs 1948’de İsrail kurulduğunda buralar kimin egemenliğindeydi?

Unutmadan söyleyeyim. II. Dünya Savaşı’ndan sonra İngilizler, Filistin yönetimini Birleşmiş Milletlere (BM) terk etti. İngiltere, BM’de daimî üye… Güya egemenliği terk etti. ABD ve diğer emperyalist ülkelerin yönetiminde olan BM, Filistin topraklarını Yahudiler ve Filistinliler arasında bölüştürdü. Böylece İsrail’in kurulmasının yolu açıldı. Ancak hiçbir zaman Filistinlilere ayrılan topraklarda egemen bir Filistin devleti olmadı. Çünkü bu toprakların da İsrail’e verileceği o yıllarda planlandı. İsrail, o yıllardan beri terör yoluyla Filistin’in topraklarını kazandı. Filistinlileri öldürdü. Öldüremediklerini sürdü. Yanında hep batılı emperyalistler oldu.

Osmanlının dağılmasıyla Filistin toprakları İngiliz egemenliğine geçti 1918’den başlayarak. Yalnızca Filistin toprakları mı? Ürdün, Mısır, Irak ve tüm Arap Yarımadası toprakları. Suriye ve Lübnan ise Fransız işgali altındaydı. İngilizler, Arap topraklarını oturdukları yerden cetvelle ölçüp biçti. Devletler oluşturdu kendince. Petrol kuyuları olan Osmanlının ilçe merkezleri, devlet oldu. Sorunlu, anlaşmazlıklarla dolu bir coğrafya oluşturdu işgalci İngilizler. Sorunları kördüğüm yapmak içinde bir de ortaya İsrail’i oturttular. İngilizler, Batı Asya coğrafyasını cetvelle bölerken bu toprakların kan ve gözyaşıyla yıllarca sulanacağını en iyi bilenlerdi. İngilizleri ne çölü sulayacak kan ne insanların yüreklerini paramparça edecek gözyaşları ilgilendirdi; onları ilgilendiren tek şey bu toprakların büyük varsıllığı olan petroldü.

İsrail, kurulurken İngilizler ve BM ne Filistinliler ne de bölgedeki Arap devletlerine sordular. Ne yazık ki İsrail’i ilk tanıyan ülkelerden bir de yönünü Atlantik’e dönen Türkiye oldu. Bu da o dönemki siyasetçilerimizin büyük ayıbı. Oysa İsrail’in kurulduğu toprakların çoğunun tapusu Osmanlı vakıflarındaydı. Ne oldu? Osmanlı tapularını, sorup eden oldu mu? Tapu dediğimiz şey, o topraklardaki egemen gücün süngüsünün ucunda.

Musul ve Kerkük’te petrol bölgelerinin tapularının çoğu Osmanlı Padişahı II. Abdülhamit’in adınaydı. Yani onun kişisel mülküydü. Kimse sordu mu mülkün sahibini? Bugün padişahın torunlarının hak iddia etmeleri söz konusu olabilir mi?

Batı Trakya, Kıbrıs, Yunanistan, Bulgaristan ve birçok yerde tapuların çoğu Osmanlı vakıflarınındı. Buralara egemen olan devletler, tapunun sahibini sordular mı?

Tapuna, mülküne, topraklarına sahip çıkıp egemen olmak güçle olur. O güç de süngü… Askeri gücünüz yoksa size ait olan hiçbir şeyi savunamazsınız. Yalnızca taşınmaz ya da taşınır ekonomik değeri olan malları mı gider? Doğaldır ki hayır! Namusunuzu, ırzınızı, manevi değerlerinizi, tarihinizi, ülkülerinizi, gelecekle ilgili güzel düşlerinizi de yitirirsiniz. En kötüsü de yaşamınızın, bir kör kurşuna bağlı olması. Gaspçı işgalciler, yalnızca toprağınıza el uzatmaz; size özgü ne varsa hepsini yok eder bir anda. Yitirdikleriniz, yüreğinizde kanayan bir yara olur. Kanadıkça kanar. Bu kanama, bedeninizi güçsüz bırakır, gün gelir ölünüzü gömecek toprak bile bulunamaz.

Emperyalizmin zulmüne karşı bir çift söz sö6ytleme yürekliliği gösteremeyenler, mazluma yükleniyor yüklendikçe. Bu, nasıl bir teslimiyet, ruhunu emperyalizme satmaktır.

İşgal görmüş bir ulusun çocuklarıyız. İşgalcilerin her türlü mezalimini yaşamış bir kuşağın torunlarıyız. İşgal sırasında ne malımız mülkümüz ne de titizlikle koruduğumuz değerlerimiz işe yaradı. Hepsi gasp edilip kirletildi. Ne zaman ki Atatürk, ulusumuzu örgütleyip ayağa kaldırdı düşmana karşı, o zaman sahip olduk her şeyimize. Malımız mal, mülkümüz mülk, değerlerimiz değer oldu.

İşgalin ne denli acı, kötü bir şey olduğunu bilen bir toplumun çocukları olarak Filistinlileri en iyi bizim anlamamız gerekmez mi? Onlarla duygudaşlık yaparak emperyalizmin yaydığı yalanları en iyi biz boşa çıkarırız. Sosyal medyada önümüze düşen her şeyi doğru sanıp inanarak paylaşmak emperyalizme, Siyonizm’e, İsrail’in kan içiciliğine, ABD’nin hukuk tanımaz insanlığı yok sayan despotizmine bilerek ya da bilmeyerek hizmet etmek değil mi? Atatürk’ün kurduğu bir ülkenin çocuklarına yakışır mı bu aymazlık? Atatürk’ün izinden gidenlere yakışan, mazlumun yanında yer almaktır amasız, fakatsız. Türk’ü, Türk yapan değerler birikimi de zalimin karşısında mazlumun sözcüsü, koruyucusu olmak değil mi?

Yalanlara dayanarak Filistin'e düşmanlık yapmak emperyalizme dostluktur. Bunu, insan olan biri nasıl içine sindirip kendine yakıştırır?

                                                                       Adil Hacıömeroğlu

                                                                       15 Ekim 2023